Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego
odchodzić — 1. Odchodzić od rozumu, od zmysłów «tracić jasność rozumowania, popadać w panikę z jakiegoś powodu»: Ewa zgubiła się. Przez dwa długie tygodnie tułała się po kraju, próbując znaleźć swój dom. Rodzina odchodziła od zmysłów. GWr 18/01/2000. 2.… … Słownik frazeologiczny
zmysły — Pomieszanie zmysłów «choroba psychiczna; obłęd»: Dymitra zabili, Halszkę oddali pod kuratelę matce, która ją uwięzić musiała i w baszcie trzymała, aż Halszka z nieszczęśliwej tej miłości dostała pomieszania zmysłów i umarła. J. Kolbuszewski,… … Słownik frazeologiczny
zmysł — m IV, D. u, Ms. zmyśle; lm M. y 1. «zdolność organizmu do odbierania i analizy bodźców i reagowania na nie» Zmysł wzroku, słuchu, dotyku, węchu, smaku, równowagi. ◊ Szósty zmysł «wyjątkowa wrażliwość, intuicja» 2. «zdolność, skłonność do czegoś;… … Słownik języka polskiego
zmysł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zmyśle {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność organizmu do odbierania wrażeń określonego rodzaju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmysł wzroku, słuchu, równowagi, dotyku. Poznawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odejść — 1. Odchodzić od rozumu, od zmysłów «tracić jasność rozumowania, popadać w panikę z jakiegoś powodu»: Ewa zgubiła się. Przez dwa długie tygodnie tułała się po kraju, próbując znaleźć swój dom. Rodzina odchodziła od zmysłów. GWr 18/01/2000. 2.… … Słownik frazeologiczny
rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… … Słownik frazeologiczny
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
